کهولت سن؛ بارزترین مشخصه کابینه اقتصادی روحانی

با نگاهی اجمالی به شناسنامه وزرای پیشنهادی حجت‌الاسلام حسن روحانی متوجه میانگین سنی 58 سال برای این کابینه می‌شویم که برای پست وزارت بالا به نظر می‌رسد.

همانطور که بر همگان پر واضح است،‌ کشور جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر با تهدیدهای بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند.

 تحریم‌های ناجوانمردانه غرب علیه ایران که روز به روز بیشتر شده و حلقه محاصره را بر ایران تنگ تر می کند از یک سو و مشکلات اقتصادی داخلی ناشی از ناکارآمدی دستگاه‌های اجرایی داخلی از طرفی دیگر عرصه را بر مردم این مرز و بوم تنگ کرده است.

 هرچند ملت ایران نشان داده اند که همواره توانایی مبارزه با تمام تهدیدات را دارند و همیشه از تمامی امتحانات سربلند بیرون آمده اند اما در مسیر تبدیل تهدید به فرصت ابزاری لازم است که در ادامه به آن اشاره می‌شود.

 لازمه تحقق حماسه اقتصادی، ابزار اجرایی کارآمد و تلاش گر است که بتواند از مانع بزرگ تحریم‌ها با تلاشی چند برابری عبور کند.

 این امر می‌طلبد که وزرای انتخابی دولت تلاشی شبانه روزی داشته باشند و گاهاً چندین شبانه روز برای رفع نواقص بر ارگان‌های زیر دست خود سرکشی کرده و نظارت و تغییرات لازم را اعمال کنند؛ حال آنکه در کابینه پیشنهادی برای دولت یازدهم اکثر نفرات با کهولت سن مواجه هستند.

 بر همگان روشن است که پس از اتمام سنین میان‌سالی حتی یک سرما خوردگی ساده نیز می‌تواند فرد را یک هفته خانه نشین کند، بگذریم از کمردرد و درد پا که در این سنین گریبان‌گیر افراد می‌شود.

 وزیر پیشنهادی صنعت، معدن و تجارت (که بیشترین چالش اقتصادی در سال‌های اخیر در این حوزه برای کشور ایجاد شد)، نیز اکنون 65 ساله است و در پایان دوره چهار ساله ریاست جمهوری در آستانه 70 سالگی قرار می‌گیرد.

 دیگر وزرای اقتصادی به جز وزیر پیشنهادی اقتصاد وضعیتی بهتر از وی ندارند.

 آیا ایشان می‌توانند در صورت لزوم ساعت‌ها به سازمان‌های زیر نظر خود سرکشی کنند و مشکلات را رفع نماید؟

 آیا با این ابزار می‌توان تحریم‌ها راپشت سر گذاشت و با تلاش شبانه روزی حماسه اقتصادی را محقق کرد؟

 حال باید دید که نمایندگان مجلس چگونه با این مشخصه وزرای پیشنهادی دولت یازدهم برخورد خواهند کرد.