او به زبان انگلیسی حرف میزد، آن هم با لهجه آمریکایی رایج در کشور کانادا، وقتی به همان زبان و با خوشرویی جوابش را دادم، نفس راحتی کشید و گفت: ببخشید، آقای علی بن موسیالرضا کجاست؟ میخواهم او را ببینم!
او به زبان انگلیسی حرف میزد، آن هم با لهجه آمریکایی رایج در کشور کانادا، وقتی به همان زبان و با خوشرویی جوابش را دادم، نفس راحتی کشید و گفت: ببخشید، آقای علی بن موسیالرضا کجاست؟ میخواهم او را ببینم!
حسین شریعتمداری در یادداشت امروز کیهان با عنوان "خاکسپاری جنازه فتنه" نوشت: در پایان روز پنجشنبه 24 مردادماه جاری، در پی 4 روز پرکار که از دوشنبه تا پنجشنبه هفته گذشته در صحن علنی مجلس شورای اسلامی ادامه داشت و با بحثهای داغ و پردامنه نمایندگان موافق و مخالف درباره صلاحیت وزرای پیشنهادی رئیس جمهور محترم همراه بود، رأی مثبت و منفی نمایندگان به صندوقها ریخته شد و نهایتا 15 تن از 18 وزیر پیشنهادی رئیس جمهور محترم از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفتند و 3 وزیر آموزش و پرورش، علوم، تحقیقات و فنآوری و ورزش و جوانان از حضور در کابینه آقای دکتر روحانی بازماندند. درباره آنچه طی این 4 روز و در جریان رسیدگی به صلاحیت وزرای پیشنهادی مطرح شده بود و نتیجه نهایی آن، گفتنیهایی هست که به برخی از با اهمیتترین آنها اشاره میکنیم؛
س از سخنان "علیرضا زاکانی" نماینده
اصولگرای مجلس نهم درباره حمایت، دخالت و تحریک مردم به تظاهراتهای غیر
قانونی در فتنه ۸۸ توسط وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش، "محمدعلی نجفی" به
دفاع از خود پرداخت.
نجفی هم در پاسخ به ادعای چندنفر از
نمایندگان مجلس مبنی بر شبههدار بودن پاسخهای آقای نجفی و اسناد موجود،
جوابی داده که نیاز به توضیحات بیشتر دارد.
نمایندگان مجلس در سؤال
خود از آقای نجفی پرسیدهاند: «پس از دفاعیات جنابعالی مطالبی در صحن علنی
مطرح گردید که شبهاتی برای نمایندگان محترم که ضرورت دارد با اطلاع کامل
رأی دهند، ایجاد کرده است. لطفاً در ارتباط با موارد زیر بهصراحت و شفاف
اطلاعرسانی فرمایید:
۱- ایراد فرمودید نام میدانی که قرار بود به ۹
دی تغییر یابد قبلا به نام آیتالله حقشناس بوده و به حرمت نام ایشان با
تغییر نام مخالفت کرده بودید. دوستان مدعی شدهاند این میدان قبلا به نام
مالکی به نام حقشناس بوده و ارتباطی با مرحوم آیتالله حقشناس نداشته.
۲-
نامه سرگشادهای منتشر گردید که نام جنابعالی به همراه تعداد دیگری در ذیل
آن آمده است که در این نامه که به مراجع عظام منتشر شده است نکاتی مطرح
شده که مطابق اصول نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نبوده و اهانت به ساحت
مقدس نظام کرده است. مزید استحضار این نامه به تاریخ ۲۶ جولای ۲۰۰۹ مصادف
با ۴ مرداد ۱۳۸۸ میباشد.
غلامرضا تاجگردون، غلامرضا اسداللهی، هادی
قوامی، سیدهادی حسینی، محمود نگهبان سلامی، بهروز نعمتی، علیرضا سلیمی،
محمدعلی مقیمی، علی مطهری، سبحانیفر، عباس صلاحی.»
***************
جواب نجفی نیز در پاسخ به سؤال دوم: «نامه
مورد اشاره را نهتنها بنده امضا نکردهام بلکه برای اولین بار هفته گذشته
در جلسه کمیسیون آن را دیدم. این ترفند برخی سایتهای هدایت شده خارج از
کشور است که مطالبی برعلیه نظام تنظیم میکنند و نام عدهای از شخصیتهای
داخلی را برای اعتباربخشیدن به مطالب کذب خود درج مینمایند.»
آقای
نجفی در جواب خود، به چند مورد اشاره میکند که مشرق برای روشنشدن موضوع،
توضیحاتی ارائه میکند تا مردم خود به قضاوت بنشینند.
آقای نجفی میگویند: نه تنها بنده امضا نکردهام بلکه برای اولین بار هفته گذشته در جلسه کمیسیون آن را دیدم.
۱-
آقای نجفی! اگر منظور جنابعالی از لفظ امضاء، همان خط کشی عامه مردم زیر
اسناد و مکتوبات است، باید گفت که در عرف نامهنگاری، قرار گرفتن اسم شخص
زیر نامه به معنای امضاء و تأیید محتوای نامه است و نیازی به این نیست که
شما حتماً امضاء به معنای عرف کنید.
۲- آقای نجفی! اینکه جنابعالی
پس از چهارسال از فتنه ۸۸، تازه هفته گذشته از محتوای این نامه باخبر شدید،
هم جای شکر دارد و هم جای بسی تأسف.
جای شکر دارد برای اینکه ادعای حمایت شما از فتنه ۸۸ سبب شد که از کرده خود برائت جویید و بگویید که نامه را امضا نکردهاید.
۳-
آقای نجفی! شما در پاسخ خود به نمایندگان، به نکته بسیار مهمی اشاره
کردید؛ شما گفتید: این، ترفند "برخی سایتهای هدایتشده خارج از کشور" است
که مطالبی برعلیه نظام تنظیم میکنند و نام عدهای از شخصیتهای داخلی را
برای اعتباربخشیدن به مطالب کذب خود درج مینمایند.
آقای نجفی! برای
روشنشدن مطلب باید گفت حرف جنابعالی تا حدی صحیح است، آنجا که گفتهاید
"سایتهای هدایت شده خارجی" اما امیدواریم منظورتان پابگاه اطلاعرسانی
رسمی سید محمد خاتمی رئیس جمهور اسبق کشورمان نباشد که متن نامه شما و
همفکرانتان با امضای شما در آن به وضوح دیده میشود.
«فرهنگ اقتصادی»؛ تعریف و ضرورت
بین اقتصاد و فرهنگ ترکیبِ مضافی به نام اقتصادِ فرهنگ وجود دارد که تاملاتی در باب مسائل اقتصادی در حوزه فرهنگ است. بحث دیگری نیز با نام اقتصادِ فرهنگی وجود دارد ناظر به اینکه ما در استراتژی توسعه و پیشرفت در بخش خدمات، مشخصا بر بخش علم و فناوری و فرهنگ و هنر و رسانه و... تکیه کنیم و از این موارد سعی کنیم تولید ثروت کنیم که این خود یک گرایش تخصصی در اقتصاد است و تاکید مقام معظم رهبری برای تولید ثروت از علم نیز دقیقا به این حوزه بر می گردد. اما حوزه سوم که موضوع بحث ماست و بنا داریم در باب تعریف و ضرورت آن بحث کنیم، ترکیب موصوف و صفت بین فرهنگ و اقتصاد است. موضوعی به نام «فرهنگِ اقتصادی».
تعبیر ما از فرهنگ در این بحث «اذهان مردم و شاکله های زندگی مردم» است. تعبیر قرآنی «کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَى شَاکِلَتِهِ»(اسراء 84) مد نظر ماست. مردم یک رفتار هایی می کنند که این رفتارهایشان در حوزه اقتصاد یک فرهنگ اقتصادی ایجاد می کند و نحوه ی نگرششان و رفتار هایشان از آن ساطع می شود. تمامی رفتارهای اقتصادی ما در عرصه های مختلف اقتصادی بر طبق همان آیه قرآن برآمده از فرهنگ و نگرش ما نسبت به اقتصاد است. این نگرش تبدیل به رفتار می شود و در قالب مصرف بالا یا بهره وری بالا و پایین یا حتی نحوه ی ورود و خروج ما در بازار ها خودش را نشان می دهد. تمام این مسائل اقتصادی یک پایه در حوزه ی فرهنگی، ذهنی و روانی مردم دارد. مکانیزم ها و ساختارهای رسمی نیز در حوزه فرهنگ در حال گردش اند مثل آموزش و پرورش، رسانه ی ملی، مطبوعات، هنر و ... یک سری مقولات هم در ابعاد زیر زمینی حوزه فرهنگ به اسم فرهنگ عامه وجود دارد که خیلی تحت کنترل مدیریتی ما نیستند. مثلا گفتگوهای چند نفر در یک تاکسی در این حوزه قرار می گیرند.
این تعریف ما از حوزه فرهنگ اقتصادی است. در باب ضرورت نیز رشته بنده اقتصاد است و فرهنگ نیست اما مدتیست که وارد حوزه فرهنگ شده ام. و این نشان دهنده ی این است که تشخیص من در حوزه ی فرهنگ اقتصادی بسیار ضروری است.
اقتصاد انقلاب؛ مظلوم و بدون رسانه!
واقعیت این است که اقتصاد انقلاب رسانه ندارد و حتی بدتر از آن همین اقتصاد در عرصه ی رسانه و فرهنگ در حال آسیب دیدن است. مثلا می خواهیم جهاد اقتصادی کنیم اما رسانه نداریم، حتی این جهاد در رسانه های ما روایت هم نمی شود. در دفاع مقدس اگر روایت فتح نبود، چه می شد؟ شاید چیزهایی که از جنگ باقی می ماند فقط یک سری ضبط هایی بود که به اخبار تبدیل شده بود اما دفاع مقدس روایت نمی شد. الان نیز جهاد اقتصادی می کنیم اما روایت نمی شود. چون رسانه نداریم، خبر هم نداریم که در پشت صحنه اقتصاد چه می گذرد.
اقتصاد انقلاب اسلامی ایران در کنار ضعف ها و قوت ها و اشتباهات و موفقیت ها، در طول این سی سال از خودش - اعم از شکست و موفقیت - یک سری شاخص هایی را به جا گذاشته است. و اگر خواسته باشیم منصف باشیم و یک مقایسه اجمالی داشته باشیم، به طور نسبی اقتصاد ایران اقتصاد موفقی بوده است. ما در شاخاص های توسعه - به گزارش خود غربی ها - شاخص های خوبی داریم. طبق گزارش های مراکز اقتصادی دنیا که خیلی هایش دست خود یهودی هاست ما جزو کشور های در حال پیوستن به کشورهای پیشرفته هستیم. شاخص های اقتصادی در ابعاد مختلف رشد خوبی را نشان می دهد. البته وقتی بحث از موفقیت است بیشتر حرف از شتاب علمی می شود که این هم از مظلومیت حوزه اقتصاد انقلاب اسلامی ایران است.
مهدی محمدی کارشناس مسائل سیاسی در گفتوگو با خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس، با اشاره به موضعگیری اخیر برخی از وزرای پیشنهادی درباره فتنه 88 و سکوت آنها در آن مقطع حساس اظهار داشت: نکته اول میزان نقش و سهم این افراد در فتنه 88 است؛ علی ربیعی وزیر پیشنهادی کار جزء اعضای ارشد حلقه امنیتی اطراف میرحسین موسوی بود که در طراحی بسیاری از اتفاقات سال 88 از جمله اردوکشیهای خیابانی، طراحی ایده تقلب و رساندن موسوی به این جمعبندی که در انتخابات تقلب شده است، نقش بسیار جدی داشت.
*نقش پررنگ و عمیق ربیعی در فتنه 88/ طراح ایده تقلب
محمدی ادامه داد: تصاویر و فیلمهای شبی که میرحسین موسوی اعلام کرد که در انتخابات برنده شده و اگر نتیجه غیر از این باشد در انتخابات تقلب صورت گرفته است، نشان میدهد که علی ربیعی همواره در کنار میرحسین موسوی بود و او به همراه چند نفر دیگر نقش اساسی در سرپا نگهداشتن و ایجاد تحرک برای موسوی داشت لذا نقش این افراد در فتنه نهتنها حاشیهای نیست بلکه بسیار عمیق، گسترده و موثر بوده است.
این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه شاخصها درباره فتنه 88 کاملا روشن است، تاکید کرد: در حال حاضر بحث بر سر این نیست که چه کسانی تا چه زمانی فتنه را همراهی کردهاند بلکه موضوع اصلی این است که بابت آن زمانی که با فتنه همراهی کردهاند آیا مرزبندی داشتهاند و از مردم به خاطر خسارت به امنیت و اعتبارشان عذرخواهی کردهاند یا خیر.
* نمایندگان مجلس در حوزه پر ریسک سابقه وزرا سختگیرانه عمل کنند
وی با تاکید بر اینکه بحث عذرخواهی و مرزبندی با فتنه 88 برای وزرای پیشنهادی همچنان مفتوح و مطرح است خاطرنشان کرد: این موضوع برای کسی همچون آقای ربیعی که قرار است بر روی سرمایههای هنگفت شرکت شستا بنشیند یا برای آقای میلیمنفرد که اختیار ثبات یا بیثباتی در دانشگاهها در دست او خواهد بود، با ضریب بالایی مطرح است لذا نمایندگان مجلس باید در این حوزه پر ریسک سختگیرانه عمل کنند.
محمدی خطاب به برخی از این وزرا که در فتنه 88 نقش داشتهاند گفت: من پیشنهاد میکنم که اگر این آقایان نسبت به آنچه که میگویند صادق هستند باید پشت تریبون مجلس آمده و صریحا ضمن اعلام برائت از اقدامات میرحسین موسوی اعلام کنند که در سال 88 تقلبی اتفاق نیفتاده و عذرخواهی کنند. در این صورت شاید نمایندگان توجیهی برای آسانگیری داشته باشند و آنها نیز بتوانند شهامت نداشته خود در سال 88 را جبران کنند.